Doberman
Dobermany zazwyczaj kojarzone są z groźnymi obrońcami posesji. Często widzimy je na filmach szczerzące zęby przed włamywaczem. Warto jednak uświadomić sobie, że są to niezwykle przyjazne i rodzinne psy, które mogą stać się wspaniałymi towarzyszami naszego codziennego życia. Trzeba jednak pamiętać, że jest to rasa odpowiednia dla ludzi lubiących dużą aktywność.
Historia rasy
Zazwyczaj każda ma osobę, która w największym stopniu przyczyniła się do jej stworzenia. Tak też jest i w przypadku Dobermanów. Twórcą tej rasy był poborca podatkowy Karl Friedrich Louis Dobermann. Żył on w XIX wieku w Turyngii w Niemczech. Kochał psy tak bardzo, że często dawał schronienie znalezionym na ulicy bezdomnym psiakom. Ponieważ jego praca nie należała do najbezpieczniejszych często zabierał ze sobą któregoś ze swoich podopiecznych do ochrony. W końcu wpadł na pomysł by wyhodować idealnego do tego celu psa. Rozpoczął krzyżowanie ze sobą wielu ras.
Niestety nie ma dokładnych danych, które z nich były protoplastami dzisiejszych Dobermanów. Kiedy Karl Dobermann umarł w 1894 roku tajemnicę zabrał ze sobą do grobu. Nie prowadził żadnych zapisków dotyczących krzyżowania ze sobą ras. Jedynym wyjątkiem jest krzyżowanie z Manchester Terierem i Chartem. Uważa się również, że Owczarek niemiecki był również ważnym ogniwem w ewolucji Dobermanów. Być może jednym z najważniejszych. Ale oprócz niego w stworzeniu tej rasy brały udział prawdopodobnie Rottweiler, Pinczer niemiecki i Wyżeł weimarski.
Po śmierci Karla Dobermanna Niemcy nazwali rasę przez niego stworzoną jako Dobermann-pinscher. Jego dzieło kontynuowane było w dalszym ciągu przez innych hodowców, wśród których na wyróżnienie zasługuje Otto Goeller, któremu przypisuje się ostateczne ukształtowanie Dobermanów. Rasa ta została uznana przez niemiecki związek kynologiczny w 1900 roku.
Hodowcy zajmujący się Dobermanem chcieli stworzyć super psa. Dlatego na początku swojej drogi, rasa ta była hodowana z najtwardszych, najszybszych i najmądrzejszych psów. Efekt był taki, że stworzono psa bardzo mądrego, ale też upartego i przez wielu uznawanego za przejawiającego predyspozycje do zachowań agresywnych. Dlatego hodowcy zaczęli pracować nad tym, żeby usunąć zbyt ostry charakter Dobermanów. Udało się to bardzo dobrze a efektem jest czuły i lojalny pies, chroniący swoją rodzinę.
Ostatecznie z nazwy usunięto jedną literę N oraz niemieckie słowo pinscher oznaczające teriera, a rasa znana jest dzisiaj po prostu jako Doberman.
Wzorzec rasy
Doberman to pies do towarzystwa, obronny i pracujący należący do Grupy 2 FCI. Jest to średniej wielkości, mocny i dobrze umięśniony pies, charakteryzujący się elegancką linią ciała i dumną postawą. Psy te są przyjazne, łagodne i bardzo oddane rodzinie. Dobermany mieszczące się we wzorcu rasy mają średnio pobudliwy temperament i średnią dozę ostrości (czujności).
Głowa Dobermana powinna być mocna, proporcjonalna do tułowia. Oglądana z góry ma kształt klina z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Nos w kolorze czarnym u psów czarnych, natomiast u czekoladowych, ma odpowiednio jaśniejszy kolor. Oczy są średniej wielkości, ciemne i owalne, a u psów czekoladowych mogą być nieco jaśniejsze.
Szyja tych psów jest dobrze umięśniona, sucha i łagodnie wygięta. Jest noszona wysoko, dodając sylwetce szlachetności. Grzbiet Dobermanów jest szeroki, dobrze umięśniony. Ogon jest naturalnie długi, lekko zakręcony.
Dobermany posiadają krótką, gęstą i twardą sierść, która gładko przylega do ciała. Nie posiada ona podszerstka. Kolor sierści jest czarny lub czekoladowy z intensywnie kasztanowym podpalaniem. Występuje ono na kufie, na policzkach i nad oczami oraz na spodzie szyi, klatce piersiowej, łapach i spodniej części ogona.
Idealna wysokość w kłębie Dobermana to 68–72 cm dla psów i 63–68 cm dla suk. Waga odpowiednio 40 – 45 kg dla samców i 32-35 kg dla suk.
Charakter
Dobermany to bardzo inteligentne psy, które są bardzo przyjazne i łagodne. Świetnie sprawdzają się w roli psa rodzinnego, trzeba jednak pamiętać, że są to psy dla osób aktywnych. Uwielbiają długie i intensywne spacery, które powinny zawierać również elementy treningu i ćwiczeń. Spacery powinny zaspokoić naprawdę dużą potrzebę ruchu, które psy te posiadają.
Na temperament Dobermana wpływa wiele czynników, w tym dziedziczność, szkolenie i socjalizacja. Przedstawiciele tej rasy szybko i chętnie się uczą. Nauka komend lub trening posłuszeństwa będzie czymś, co sprawdzi się znakomicie wśród Dobermanów. Nauka Dobermana powinna opierać się na pozytywnych metodach szkoleniowych. Stosowanie metod awersyjnych może skończyć się frustracją i problemami behawiorystycznymi. Ważna jest również prawidłowa zabawa, szczególnie polecana jest ta z użyciem szarpaka. Sprawi ona, że pies zaspokoi swoje potrzeby wynikające z łańcucha łowieckiego. Znakomicie odnajdą się również w noseworku i sportach ruchowych takich jak Agility.
Psy tej rasy nie są zbytnio szczekliwe, najczęściej dają głos, aby zaalarmować właściciela o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Szczekliwość może być większa, gdy pies będzie nie będzie miał zaspokojonej potrzeby ruchu i odpowiedniej stymulacji psychicznej.
Zdrowie
Dobermany żyją przeciętnie od 10 do 13 lat. Są to psy zasadniczo zdrowe, istnieją jednak schorzenia, na które są podatne bardziej niż na inne. Należą do nich:
Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) czyli zwyrodnienie mięśnia sercowego, które sprawia, że mięsień lewej komory staje się bardzo cienki i słabiej pompuje. Jest to bardzo poważna choroba, która wymaga bardzo intensywnego leczenia.
Choroba von Willebranda (vWD) jest to genetyczna choroba krwi, która powoduje niedobór białka zwanego czynnikiem von Willebranda. Jest ono niezbędne do sklejania się płytek krwi i tworzenia skrzepu w przypadku zranienia.
Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – kolejna choroba uwarunkowana genetycznie. Powoduje ona nieprawidłową budowę stawu biodrowego. Występuje ona, gdy staw biodrowy jest zbyt luźny, a przez to chrząstka i kość zaczynają się zużywać.
Niedoczynność tarczycy jest zaburzeniem, które może powodować padaczkę, wypadanie włosów, otyłość, letarg, i choroby skóry.
Warto przynajmniej raz w roku kontrolować stan zdrowia Dobermana, aby wykluczyć lub ewentualnie podjąć leczenie chorób na wczesnym etapie ich rozwoju. W tym celu trzeba wykonywać okresowo badania krwi i moczu w gabinetach weterynaryjnych.
Opieka i pielęgnacja
Sierść Dobermana jest pozbawiona podszerstka, dlatego nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczającym zabiegiem pielęgnacyjnym sierści, będzie jej czesanie raz w tygodniu miękką szczotką lub rękawicą do pielęgnacji. Warto natomiast przyzwyczaić go od szczenięcia do zabiegów pielęgnacyjnych takich jak obcinanie pazurów i czyszczenie zębów. Jeśli Doberman chodzi na długie spacery i dzięki temu jest w stanie sam zetrzeć sobie pazury, pielęgnację można ograniczyć do okresowej kontroli ich stanu.
Ważne jest również dbanie o uszy tych psów. Co kilka dni trzeba je czyścić i przeglądać pod kątem zaczerwienienia i stanów zapalnych. Dobermany nie wymagają częstych kąpieli. W zasadzie wystarczy kąpać go w przypadku silnego zabrudzenia lub co kilka miesięcy.
Żywienie
Dobermany nie są wymagającymi psami, jeśli chodzi o sposób odżywiania. Mogą być karmione posiłkami skomponowanymi w oparciu o dietę BARF, a jeśli lubicie gotować to gotowana odmiana diety BARF również będzie dobrym wyborem. Jeśli natomiast zdecydujecie się na suchą lub mokrą karmę to warto sprawdzić dokładnie jej skład. Powinien zawierać on dużą ilość dobrej jakości białka.
Ponieważ psy te zdecydowanie warto szkolić i trenować a nagrodą najczęściej są rozmaite przysmaki, to warto wybierać te dobrej jakości a ich wartość odżywczą uwzględnić również w całodziennym bilansie kalorycznym psa. Odpowiednia dieta jest bardzo istotna z punktu widzenia zdrowotnego. Źle dobrana może również przyczynić się do problemów behawioralnych.
Zachęcamy również do tego, żeby całodzienne posiłki dzielić na trzy części zamiast jednego. Zapobiegnie to problemom takim jak skręt żołądka, które prowadzić mogą nawet do śmierci psa.
Oczywiście należy psu zapewnić również stały dostęp do chłodnej i czystej wody.
Interakcja z dziećmi i zwierzętami
Dobermany pomimo lęku, który wzbudzają one często wśród nieznających tej rasy ludzi są wspaniałymi i przyjaznymi psami rodzinnymi. Potrafią świetnie dogadywać się z dziećmi pod warunkiem, że były odpowiednio socjalizowane od najmłodszych miesięcy. Oczywiście we wszelkich zabawach, psa z dzieckiem nie można pozostawić dziecka bez nadzoru osoby dorosłej. Należy też uczyć dzieci od najmłodszych lat jak należy postępować z psem. Dobrym pomysłem może być zapisanie młodego Dobermana do przedszkola, gdzie pod opieką profesjonalnych trenerów właściciel pozna sygnały wysyłane przez jego psa.
Psy te nie mają skłonności do agresji również w zabawach z innymi psami i zwierzętami domowymi. Wyjątkiem może być sytuacja, gdy zostaną sprowokowane lub gdy poczują, że jego opiekun lub członek rodziny jest zagrożony. Wtedy mogą chcieć aktywnie bronić swoich zasobów. Kluczem do odpowiedniego zachowania względem innych zwierząt jest prawidłowo przeprowadzona socjalizacja.
