Starość u psów
Kiedy w naszym domu pojawia się nowy członek rodziny – mały szczeniak – nie myślimy o tym, że za kilkanaście lat a nierzadko i wcześniej, zetkniemy się z problemem starości u naszego pełnego werwy pupila. Moment osiągnięcia przez psa starości będzie różny w zależności od jego rasy i predyspozycji. Na przykład u psów rasy Chihuahua długość życia może wynieść nawet 20 lat, podczas gdy Dogów niemieckich będzie to już tylko 8 lat, a u sztucznie wyhodowanych przez człowieka (czyt.: zdeformowanych) Toadline exotic bully to już tylko 3 lata. Pomijam już to, że ta ostatnia rasa została przez człowieka po prostu skrzywdzona i powinien istnieć prawny zakaz hodowli tych psów. Starość dotyka każdego – w tym nasze ukochane czworonogi.
Starość nie jest chorobą, jednak mało prawdopodobne żeby któryś z naszych pupili przeszedł przez nią zupełnie zdrowy. Niestety osłabienie układu immunologicznego sprawia, że organizm naszego psa staje się coraz słabszy i bardziej podatny na choroby. Dlatego ważne z punktu widzenia właściciela jest diagnozowanie swojego psa.
Jakie są oznaki starzenia się psa?
Generalnie oznaki starzenia się psa, które powinny zwrócić naszą uwagę możemy podzielić na psychiczne i fizyczne.
Objawy fizyczne
Zmętnienie oczu lub trudności z widzeniem :
Zmętnienie oczu może postępować bardzo powoli. Do tego stopnia, że zauważycie je dopiero gdy będzie bardzo zaawansowane. Część z chorób je wywołujących można leczyć. Niektóre jednak są nieodwracalne i powodują całkowitą lub częściową utratę wzroku
Zmiana wagi:
Pies na starość przestaje być tak aktywny jak za swoich młodych lat, więc należy się spodziewać, że nieco przybierze na wadze. Należy uważać, jeśli zacznie tracić kilogramy. Może być to wynikiem zmniejszenia masy mięśniowej, która jest powszechna u starszych psów, lub utratą apetytu, słabą absorpcją składników odżywczych lub chorobą układu pokarmowego.
Nieświeży oddech:
Właściwie nieładnie pachnący oddech jest powszechny u psów w każdym wieku. Jednak u seniora trzeba na niego zwrócić szczególną uwagę. U psa w podeszłym wieku, układ odpornościowy nie działa już tak sprawnie jak u młodego psiaka, dlatego taki oddech może wskazywać na chorobę dziąseł, próchnice lub infekcję.
Trudności z poruszaniem się:
U psów seniorów możecie zauważyć osłabienie mięśni nóg. Może to powodować problemy w pokonywaniu schodów, wskakiwaniem do samochodu lub po prostu ze wstaniem po drzemce. Może to być spowodowane zapaleniem stawów lub inną chorobą zwyrodnieniową.
Nietrzymanie moczu:
U psów seniorów oddawanie moczu w domu – pomimo, że wcześniej były nauczone czystości – nie jest niczym niezwykłym i zdarza się dosyć często. Może to być jednak również objaw infekcji dróg moczowych lub choroby nerek.
Nowe guzki
Niektóre psy wraz z wiekiem mają skłonność do nieszkodliwych tłuszczaków. Jednak każdy nowy guzek powinien zostać sprawdzony przez lekarza weterynarii, aby wykluczyć nowotwór.
Objawy psychiczne
Choć trudno badać zaburzenia funkcji intelektualnych u psów, wszystko wskazuje na to, że możemy i u nich zaobserwować podobne objawy jak u starszych ludzi. Pies senior często może przejawiać objawy dezorientacji. Może przestać poznawać znajomych ludzi i zwierzęta ze swojego otoczenia.
Niektóre starsze psy wolniej reagują na bodźce, wydają się być bardzo spowolnione. Jedne wpadają w rodzaj apatii, inne mogą przejawiać drażliwość lub agresję. Objawem starości może być też szczekanie i warczenie na niewidzialnych wrogów.
Wszystkie powyższe objawy waszego seniora – zarówno fizyczne jak i psychiczne – najlepiej skonsultujcie z lekarzem weterynarii, który zna waszego pupila. W razie wątpliwości przeprowadzi on odpowiednie badania diagnostyczne, aby wykluczyć groźne choroby.
Jak opiekować się starzejącym się psem?
To, że dobrnęliście do tego miejsca w tym artykule świadczy, że wasz piesek ma w was czułego i troskliwego przyjaciela i opiekuna, któremu nie jest obojętny jego los i komfort życia. A więc co zrobić aby jego starość była możliwie spokojna? Przede wszystkim tak jak mówi stara prawda: lepiej zapobiegać niż leczyć. A więc badania kontrolne. Jestem zwolennikiem okresowego badania psów. Uważam, że wszyscy powinniśmy wykonywać im co najmniej raz w roku szeroką morfologię krwi, badanie moczu i USG jamy brzusznej.
Dzięki tym badaniom, często możemy zapobiec rozwijaniu się przez lata niezauważonej, groźnej choroby. Dlaczego najczęściej nie dostrzegamy tych chorób? Człowiek jest w stanie powiedzieć, że coś go boli. Pies tego nie potrafi. Nie możemy więc twierdzić, że naszego psa przecież nic nie bolało, bo nie skuczał, nie wył z bólu, nie piszczał. Psy nie okazują w ten sposób bólu.
Jak psy okazują ból?
Aby stwierdzić, że waszego psiaka coś boli, musicie stać się bacznymi obserwatorami. Oto czego powinniście szukać w jego zachowaniu by stwierdzić, że wasz piesek cierpi:
- Drżenie całego ciała
- Wyginanie grzbietu w łuk
- Napięte mięsnie
- Trzymanie głowy poniżej ramion
- Dyszenie
- Brak chęci do dotykania
- Nadmierne lizanie
- Niepokój
- Agresja
- Problemy z chodzeniem (kuśtykanie, chodzenie wolniejsze niż zazwyczaj, niechęć do korzystania ze schodów)
- Niechęć do położenia się lub wstawania
- Apatia
- Brak lub zmniejszenie apetytu
- Niechęć do zabawy lub spaceru
Wszystkie te objawy powinny sprawić, że powinniście umówić się z weterynarzem aby zdiagnozował waszego psa. Uważna obserwacja waszego psa to już połowa sukcesu aby ulżyć mu w cierpieniu.
W większości przypadków weterynarz jest w stanie podjąć odpowiednią dla waszego pupila terapię, która ulży mu w cierpieniu i spowoduje, że wróci mu radość życia mimo podeszłego wieku. Nawet z nieuleczalną choroba można żyć, jeśli podejmie się odpowiednie działania.
Jak można ułatwić psu seniorowi starość?
Poza odpowiednią opieką weterynaryjną i właściwym karmieniem, które też powinniśmy skonsultować z weterynarzem, możemy dostosować nasz dom lub mieszkanie do potrzeb psa. Tak jak obecnie stosuje się rozmaite ułatwienia dla ludzi z niepełnosprawnością, tak również dostępne są różne ułatwienia dla psów seniorów, głównie dotkniętych problemami z poruszaniem się. Aby ułatwić psu wchodzenie po schodach, możecie zastosować szelki z uchwytami, za pomocą których pomożecie mu pokonać tą przeszkodę.
Do wychodzenia z samochodu, możecie zastosować specjalnie dostosowana rampę (do kupienia w sklepach zoologicznych). Podobną rampę możecie zastosować, by wasz senior mógł wejść na łóżko (kto nie pozwala psom wchodzić na łóżko niech pierwszy rzuci kamień).
Również powinniście rozważyć zmianę umeblowania pokoju na taki, w którym waszemu psiakowi będzie łatwiej się poruszać. Jedyny wyjątek stanowi pies, który stracił wzrok. Zmiana umeblowania nie będzie wtedy wskazana. Znajome ułożenie mebli, krzeseł, stołu znacznie ułatwi mu przemieszczanie się po mieszkaniu ze ślepotą.
I najważniejsze: kochaliście go jako szczeniaka, kochajcie go teraz jako staruszka. On potrzebuje teraz waszej miłości tak bardzo jak nigdy wcześniej. Psy czują, że są kochane, chcą wiedzieć, że mogą liczyć na was zawsze i w każdej sytuacji. Zawsze były lojalne i wierne względem was. Odpłaćcie im tym samym u schyłku ich życia.
Najtrudniejsza chwila
Wcześniej pisałem, że nawet z nieuleczalnymi chorobami można za pomocą odpowiedniej terapii przedłużać życie waszego czworonożnego przyjaciela. Niestety żadna z nich nie da mu nieśmiertelności. Nadejdzie chwila, gdy nie będziecie w stanie skutecznie walczyć z jego bólem. Wasz pies nie będzie w stanie powiedzieć, że go boli. Będziecie widzieć tylko jego smutne, ale ciągle przepełnione wiernością i miłością oczy. Najgorsza jest ta świadomość, że cierpi. Będziecie musieli podjąć decyzję, być może jedną z najtrudniejszych w waszym życiu. Decyzję o ulżeniu mu w cierpieniu.
Niestety w takiej sytuacji nie możecie myśleć o sobie. Nie może być miejsca na egoizm. Musicie pomyśleć o swoim piesku i pomóc mu w ostatniej wspólnej podróży. To jest obowiązek każdego właściciela psa. Bądźcie z nim wtedy do samego końca. Będzie mu łatwiej gdy będziecie razem. Wasz czworonożny przyjaciel spędził z wami wiele wspaniałych i wspólnych chwil. Pozwólcie mu odejść spokojnie i bez bólu. Spotkacie się znowu. Kiedyś. Przy Tęczowym Moście.
