Rozmowa z Panią Agnieszką Słodyczką – właścicielką hodowli psów rasy Border Collie – Pasterska Opowieść Gubały.

Wszystkich miłośników psów, tych rasowych i wspaniałych mieszańców serdecznie zapraszamy do przeczytania rozmowy z Panią Agnieszką Słodyczką właścicielką hodowli psów rasy Border Collie – Pasterska Opowieść Gubały.

Mamy nadzieję, że wywiad ten pomoże Wam w wyborze dobrej hodowli psów, wskaże na co zwracać uwagę i dlaczego omijać pseudo-hodowle, a także ukaże nam tajniki ciężkiej pracy hodowcy. Zapraszamy!

Pani Agnieszko od czego zaczęła się Pani przygoda z hodowlą psów rasowych? Czy ma Pani tradycje rodzinne w tym zakresie?

Tak, jako dziecko miałam już kontakt z hodowcą, którym był mój tata. Była to rasa jak na nasz region przystało Owczarka Podhalańskiego. Jako mała dziewczynka często towarzyszyłam tacie podczas wystaw, jednak najwięcej radości przynosiła wieść o szczeniętach.
Myślę, że ten okres w życiu miał bardzo duże znaczenie w podjęciu decyzji o własnej hodowli. W dorosłym życiu założyłam rodzinę i marzenie o hodowli zostało przesunięte w czasie, jednak nie przestałam obserwować wystaw. To właśnie wystawy dały mi bardzo wiele, gdyż zanim urodziły się pierwsze szczenięta u mnie, poznałam wielu hodowców, co w znacznym stopniu przyczyniło się do pogłębienia mojej wiedzy, zwłaszcza o rasie, którą pokochałam. Był to właśnie Border Collie.

Proszę nam powiedzieć, co trzeba zrobić, aby otworzyć legalną hodowlę psów? Jakie są formalne wymogi w tym względzie?

Jeśli kochasz zwierzęta, prowadzenie hodowli może dać Ci wiele satysfakcji, nie jest to jednak sprawa prosta. Pierwszym i najważniejszym etapem jest zapoznanie się z różnymi rasami i wybranie tej odpowiedniej dla nas. Warto też wiedzieć, jakie dana rasa ma potrzeby, żeby sprostać wymaganiom, ale i problemy zdrowotne. Kolejny krok, jaki musimy podjąć, kiedy już zdecydowaliśmy się na konkretną rasę, to zapoznanie się z wymogami formalnymi. W Polsce hodowle muszą być zarejestrowane, najlepiej w Związku Kynologicznym w Polsce. Kiedy już podejmiemy decyzję o założeniu hodowli zwracamy się do tej organizacji i uiszczamy stosowną opłatę. Warto sprawdzić wszystkie te informacje, zapoznać się z regulaminem i procedurami zanim podejmiemy jakiekolwiek decyzje.
Kolejnym krokiem jest kupno psa. Jeżeli chcemy mieć pewność, że nasze przyszłe szczeniaki będą zdrowe i rasowe należy zakupić sukę pochodzącą z dobrej hodowli. Dobre pochodzenie zwierzęcia pozwoli nam też sprawdzić kilka pokoleń wstecz kwestie wad genetycznych.
Podsumowując – żeby spełnić wymogi formalne, musimy kolejno zostać członkami Związku Kynologicznego, zgłosić wniosek o nadanie naszej hodowli przydomku, zarejestrować naszego psa, nabyć uprawnienia hodowlane.

Czy konieczne jest doświadczenie, wiedza?

Na tym etapie musimy już posiadać pełną wiedzę na temat tego, jak u psów przebiega ciąża i poród .Opieka nad miotem bez niezbędnej wiedzy, też nie przyniesie nic dobrego.
ZKwP organizuje w oddziałach szereg szkoleń w tym zakresie, jednak można tez skorzystać z innej formy zdobycia wiedzy. Założenie hodowli wymaga od nas posiadania rozległej wiedzy, ale oznacza także poświęcenie dużej ilości czasu na zdobycie wszystkich niezbędnych informacji. Hodowanie psów to piękna sprawa, cudowne szczeniaki i dużo radości, ale też dużo obowiązków oraz planowania. Zasięganie opinii, ba nawet krytyki, poznając inne osoby ze środowiska hodowców i wystawców pomaga bardzo. Jeśli nie działasz po omacku to przeprowadzisz wszystko zgodnie z planem.

Czy ma Pani jakieś uprawnienia w tym zakresie?

Tak oczywiście, bez nich nie byłoby mojej hodowli.

Co to są pseudohodowle?

Oj to temat rzeka, mimo oczywistych zaniedbań ciągle cieszą się sporym zainteresowaniem osób, których głównym wyznacznikiem jest cena szczeniaka. Niestety ta pozornie niska cena okazuje się później o wiele wyższa, ponieważ dochodzą koszty leczenia takiego szczeniaka. Pseudohodowle, to często miejsca, w których nie robi się psom badań w kierunku chorób, które mogą być dziedziczone genetycznie (zwłaszcza w rasach genetycznie uwarunkowanych) choroby oczu, etc. Dodatkowo warto wspomnieć, że pseudohodowle nie dbają o przeglądy weterynaryjne miotów.

Nieraz w Internecie widziałam wpisy osób, które kupiły szczenię z pseudohodowli, pies okazał się na tyle chory, że nawet odszedł w szczenięcym wieku, mimo starań i ciągłej walki o jego zdrowie. Nie ma on żadnej pewności, że kupuje psa przebadanego i na daną chwilę w pełni zdrowego. Bardzo często zdarza się, że ktoś kupił taniej pieska, a później okazywało się, że jest zarobaczony lub ma jakąś ukrytą wadę, przez którą na późniejsze leczenie wydał dużo więcej. Wizyty u weterynarza, stracony czas, nerwy, cierpienie naszego przyjaciela to koszt znacznie większy niż te zaoszczędzone kilkaset złotych.

Jakie skutki może mieć kupowanie psów z pseudohodowli?

Tak jak wspomniałam wcześniej jest spore ryzyko kupna chorego szczenięcia, mimo że w dniu odbioru od hodowcy wydaje się być zdrowy. Będzie też utrudniony kontakt, ponieważ jemu zależy tylko na sprzedaży szczenięcia. Późniejsze problemy już go nie interesują, kontakt się zrywa a nabywca zostaje sam załamując ręce nie wiedząc co robić.

Każda rasa ma określone wymogi do spełniania zgodnie z regulaminem ZKwP jeśli chodzi o suczki hodowlane a także reproduktorów?

Tak. W regulaminie jest bardzo szczegółowo opisane jakie wymogi musi spełnić suka hodowlana a jakie reproduktor.

Czy może Pani nam powiedzieć jakie badania są wymagane w przypadku rasy Border Collie?

Badania genetyczne nie są aktualnie oficjalnie wymagane, są bardzo minimalne, jednak odpowiedzialny hodowca wykonuje szereg badań zarówno klinicznych jak i genetycznych, aby jak najbardziej zminimalizować ryzyko wstąpienia chorób.

Czy są jakieś inne badania, które Pani wykonuje a nie są obowiązkowe?

Oczywiście i uważam, że każdy hodowca powinien je wykonywać.
Podstawowymi badaniami przeprowadzanymi u Border Collie są te typu HD, ED i OCD. Warto przeprowadzać je po pierwszym roku życia zwierzęcia, ponieważ wtedy są one maksymalnie wiarygodne. Wyniki HD A, ED 0/0 i OCD 0/0 dowodzą o idealnym stanie stawów. Wspomniane badania skupiają się na stawach zwierzęcia: biodrowych oraz łokciowych. Z badań klinicznych jeszcze serce i oczy. Wykonałam również kilkanaście testów genetycznych.
Aby uniknąć potrzeby wykonania tych badań, warto kupować szczeniaka tylko w sprawdzonych hodowlach. Zarówno matka, jak i ojciec szczenięcia są po całym szeregu badań genetycznych, co pozwala na uzyskanie pewności, że szczenię z ich miotu nie będzie dziedziczył niebezpiecznego schorzenia. Wykonałam testy genetyczne typu: CEA, IGS, MH, NCL, TNS, MDR1, RNS-Raine syndrom, NS, DM, SLC, GG. Genetyczne badania dają maksymalny poziom pewności, że szczeniak nie jest narażony na powszechne genetyczne choroby.
Badania przeprowadzane na wspomniane typy chorób genetycznych to:

• CEA – anomalia oczu collie – wrodzony defekt twardówki, naczyniówki, siatkówki oraz nerwu wzrokowego. Przyczynia się do stopniowego tracenia wzroku lub całkowitej ślepoty.
• IGS – zespół Imerslund-Grasbecka – jelitowe zaburzenie wchłaniania kobalaminy (witaminy B12). Powoduje ogólne pogorszenie stanu zdrowia zwierzęcia. Występuje brak apetytu, tracenie wzroku oraz przewlekłe biegunki.
• MH – hipertermia złośliwa – zaburzenie metaboliczne. Objawia się w atakach na wszystkie mięśnie odpowiadające za ruch zwierzęcia. Pies podczas występowania skurczy mięśniowych podnosi znacząco temperaturę ciała. To prowadzi do szybkiego tracenia energii, co zwiększa zmęczenie zwierzęcia. Występuje również kołatanie serca.
• NCL – lipofuscynoza neuroceroidalna – wpływa na zachowanie zwierzęcia. Pies Border Collie staje się agresywny, ma problemy z uspokojeniem się. Również zaburzone zostaje funkcjonowanie motoryczne.
• TNS – syndrom uwięźniętych neutrofili – choroba sprawia, że szpik kostny wytwarza neutrofile, czyli komórki białe, lecz nie oddziela ich od krwiobiegu. Wpływa to na słaby układ odpornościowy, co przyczynia się do częstych infekcji, z którymi zwierzę nie może walczyć.
• MDR1 – defekt genu MDR 1 – nadwrażliwość na niektóre leki. Zażywanie ich przez zwierzę może przyczynić się do jego śmierci.
• RNS-Raine syndrom – zespół Raine – objawami jest znaczące zużywanie zębów zwierzaka. Wpływa to na pojawianie się zapalenia miazgi. Rozwijająca się choroba powoduje utratę całego uzębienia psa Border Collie.
• NS – neuropatia czuciowa – to choroba neurologiczna, która polega na zwyrodnieniu zmysłów. Objawami choroby są ataksja, czyli niespójność chodu, pojawiające się rany samo okaleczające przez lizanie kończyć pozbawionych czucia oraz kłucie nóg. Wraz z rozwojem choroby może przyjść nietrzymanie moczu. Schorzenie jest bardzo skomplikowane i wymaga specjalistycznego dobrania leczenia.
• DM – mielopatia degeneracyjna – zaburzenie neurologiczne. Problem z wysyłaniem i odbieraniem sygnałów z mózgu do rdzenia kręgowego kręgosłupa. Choroba przyczynia się do niestabilnego chodu zwierzęcia. W późniejszej fazie schorzenia może przyczynić się do paraliżu tylnych kończyn.
• SLC – hiperurikozuria – metabolizowanie odpadów przybierających postać kwasu moczowego w samym moczu. Sprawia to, że powstają w pęcherzu twarde kamienie, które wywołują silny ból podczas przemieszczenia się w drogach moczowych. Choroba wywołuje również stan zapalny.
• GG – jaskra powiązana z goniodysgenezą – powoduje wzrost ciśnienia w oku. Schorzenie stopniowo prowadzi do utraty wzroku, a w efekcie do całkowitej ślepoty. Wymagane jest leczenie hamujące rozwój choroby.

Jak hodowca wybiera reproduktora i co to jest inbreed?

Wybór właściwego reproduktora jest niezwykle ważny i wcale nie jest taki prosty, na jaki wygląda. Pies, który mieszka „za płotem”, wcale nie musi być odpowiedni. Wybór reproduktora to bardzo odpowiedzialna decyzja, dotyczy ona szczeniąt, które przyjdą na świat, ale również przyszłych właścicieli, którzy obdarzyli cię zaufaniem. Przy wyborze psa, należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy:

Zdrowie

Większość chorób i wad przekazywana jest genetycznie. Biorąc pod uwagę, że 50% genów szczenię otrzyma od ojca, więc ważne są wspomniane wyżej badania.
Warto dowiedzieć się, czy dany pies miał już jakieś mioty i jakie w nich wystąpiły wady. Gdy kryłam sukę po raz pierwszy, użyłam psa, który ma już potomstwo. Pozwala to ocenić, jakie cechy suka przekazuje. Jeżeli u wcześniejszego potomstwa psa ujawniła się dysplazja, to krycie nim może być ryzykowne, mimo że nie są to choroby warunkowane genami recesywnymi.

Charakter

Cechy takie jak lękliwość, niepewność, odwaga czy opanowanie są przekazywane przez oboje rodziców. Jeśli pies, którym chcesz pokryć sukę jest lękliwy, może przekazać te cechy potomstwu. Agresja również.

Eksterier

Pies przede wszystkim musi spełniać wymogi wzorca, czy nie ma jakiś niepożądanych cech. Należy znaleźć reproduktora, który uzupełni niedoskonałości suki. Należy ocenić obiektywnie, które elementy budowy suki nie są idealne. Tutaj pomogła mi pani sędzia z wieloletnim doświadczeniem w rasie, następnie szukasz psa, który te właśnie cechy ma dobre. Idealnie byłoby, gdyby właśnie je silnie przekazywał potomstwu.

Rodowód

Należy poznać dokładnie rodowód psa. Dowiedzieć się, co wiadomo o jego liniach i czy nie są zbyt popularne, czy nie ma w nich jakiegoś często używanego psa. Jeśli miot jest przeznaczony tylko dla osób czekających na psa do kochania, nie ma to aż takiego znaczenia. Jeśli jednak szczeniaki będą wystawiane i używane do hodowli, lepiej aby nie miały w swoim rodowodzie przodka, którego mają wszyscy. Zawęzisz w ten sposób pulę genetyczną rasy, a tym samym wybór ich przyszłych partnerów.

Co do inbreedu

W hodowli stosuje się różne zabiegi, krzyżowanie liniowe czy inbred, ale są to praktyki, które powinien stosować wyłącznie doświadczony hodowca z długoletnią praktyką. Wymagają one znakomitej znajomości zasad genetyki oraz znajomość danych linii hodowlanych. Dzięki nim można wzmocnić w rasie pożądane cechy, eliminować zaś wady (zwłaszcza te recesywne, nie ujawniające się często przez kilka pokoleń) pod warunkiem jednak, że wiemy prawie wszystko o krzyżowanych liniach. W przeciwnym wypadku możemy wyprodukować chory miot pełen usterek.

Jak wygląda opieka nad ciężarną suką, poród, opieka nad szczeniaczkami?

Tutaj w moim wypadku, na początku ważne było przygotowanie teoretyczne więc niezbędne były szkolenia w tym zakresie rozród i opieka nad miotem. Pierwszy poród i dalsza praca pokazały, jak jest to ważne. Niezbędne jest wykonanie badań kontrolnych u suki ciężarnej. Poza morfologią i biochemią należy oznaczyć poziom progesteronu, czyli hormonu odpowiedzialnego za utrzymanie ciąży. Konieczne są także badania USG. Najpewniejsze badanie w kierunku ciąży wykonuje się w 26.-28. dniu, kiedy nie tylko dobrze widać płody, ale także ich bijące serca. Na trzy tygodnie przed porodem wprowadza się szczennym sukom karmę szczenięcą. Jeżeli nie chcemy przejść na karmę szczenięcą, można stosować specjalne suplementy wzbogacające dietę w niezbędne składniki witaminowe.

Na około 2 tygodnie przed porodem dobrze jest przygotować porodówkę i kojec, żeby przyszła mama mogła rodzić w znajomym sobie miejscu. Pod koniec ciąży trzeba kontrolować temperaturę ciała suki, mierząc ją 2-3 razy dziennie o tych samych porach. Na mniej więcej 24 godziny przed porodem temperatura spada o ok. 1°C. Poród może przebiegać w domu, jednak trzeba mieć kontakt z lekarzem weterynarii na wypadek komplikacji. Doświadczenie lekarzy weterynarii jest nieocenione. Dzięki temu możesz liczyć na to, że szczenięta szczęśliwie przyjdą na świat.
Noworodki łatwo tracą ciepło i odwadniają się, więc bardzo ważne jest zapewnienie w miejscu porodu odpowiedniej temperatury i wilgotności.

Należy skrupulatnie przestrzegać zasad higieny, co oznacza ograniczenie liczby osób, które mogą tam wchodzić, a także częstą dezynfekcję i czyszczenie. Po udanych narodzinach należy dbać i kontrolować wagę urodzeniową i jej przyrost.

Dlaczego ta ciężka praca hodowcy często nie jest doceniana a przyszli nabywcy kwestionują cenę?

Zakup psa z dobrej hodowli to koszt rzędu kilku tysięcy, ponieważ jest on zależny dbaniem o zdrowie i opiekę, jaką hodowca otoczył miot i sukę. Cena obejmuje m.in. badania, konsultacje weterynaryjne od początku ciąży, jasną i przejrzystą historię chorób, dobór rodziców tak, aby wyeliminować ryzyko powstawania zaburzeń typowych dla rasy, dobrą karmę dla matki i szczeniąt, prawidłową socjalizację oraz pierwsze szczepienia i odrobaczenie
Często osoby porównują ceny z pseudohodowlami co jest mocno irytujące:
Pytanie „dlaczego tak drogo?” „Widziałam ogłoszenie o połowę tańsze” są bardzo smutne, ponieważ jest tak wiele osób nieświadomych wyboru hodowli.

Na czym polega socjalizacja szczeniaka w hodowli i dlaczego jest tak ważna?

Dobrze rozwijający się szczeniak, który ma wyrosnąć na psa przystosowanego do przebywania z ludźmi, mieszkania z nimi, uczestniczenia we wspólnym życiu, a także poruszania się po miejscach publicznych i podróżowania środkami komunikacji miejskiej, musi być odważny i pewny siebie, aby tak było socjalizację należy wprowadzić w 3 tygodniu życia. Wprawdzie w początkowym okresie szczenięta pełzają, jednak ich zmysły odbierają już sygnały zewnętrzne. Z kolei 5 tygodniowe pieski poruszają się już swobodnie po mieszkaniu odkrywając coraz to nowe zakątki i ich zapachy oraz dźwięki, np. odkurzacz, suszarka do włosów, lodówki, pralki czy radia i telewizora. Dzięki temu ich umysł przyswaja sobie wszystkie te bodźce i uczy się ich znaczenia. Pozbawianie szczeniąt takich doznań jest częstym błędem hodowców i skutkuje występującą u młodych i niedoświadczonych zwierząt dezorientacją i niepewnością, a niekiedy nawet ich lękliwością przed nieszkodliwymi i zupełnie normalnymi bodźcami z zewnątrz.

W ramach socjalizacji ważny jest też kontakt z domownikami oraz z gośćmi. Szczenięta powinny być wówczas brane na kolana, aby mogły poczuć zapach i dotyk ludzi, tym samym budować z nimi pozytywne relacje. Takie zabiegi należy powtarzać codziennie pozwalając psom na odważniejsze penetrowanie otoczenia i jego odkrywanie. W wieku 7 tygodni przechodzi się do wyjść poza teren domu do innych mieszczących się na podwórku, a nieznanych dotąd szczeniakom budynków i pomieszczeń.

Obserwując w tym czasie zachowanie każdego szczeniaka oraz stopień jego aktywności czy odwagi, dokonuje się oceny ich typów osobowych (test Williama E. Campbella). Dzięki temu nowi właściciele, którzy najczęściej kupują psy w wieku 8 tygodni, mogą otrzymać wstępne informacje, do których domów pies się kwalifikuje, a więc czy może on mieszkać w domu razem z małymi dziećmi, być przewodnikiem osoby niewidomej, psem ratowniczym, psem do sportu itp. Ważne jest zatem możliwie jak najwcześniejsze poznanie natury zwierzęcia, aby móc ją potem właściwie dobrać do oczekiwań kupujących lub rodzaju treningu, jakiemu ma zostać poddane.

Czy to prawda, że dobry hodowca wybiera przyszły dom dla maluchów i sprawdza rodzinę, do której maluch trafi? Na czym polegają psychologiczne testy predyspozycji szczeniaka i dlaczego się je wykonuje?

Wybór odpowiedniego domu dla szczeniaka to sprawa ważna. Dobry hodowca od pierwszego dnia życia szczeniąt obserwuje, jakie cechy charakteru dominują w zachowaniu jego małych podopiecznych. To istotne, bo dzięki temu łatwiej znaleźć dla maluchów odpowiedni dom. Bardzo ważny jest również kontakt z przyszłymi właścicielami, poznanie ich sposobu życia, dopytać jakie cechy będą dla nich istotne, czy będą uprawiać jakieś sporty kynologiczne czy raczej są domatorami itp. Istnieje kilka testów predyspozycji szczeniąt, a jednym z nich jest test Williama E. Campbella, o którym mówiłam wcześniej, stworzony w 1975 roku. Z założenia miał on pomóc przy wyborze psa, który sprawdzi się najlepiej w codziennym życiu z rodziną.

Co szczeniak najczęściej otrzymuje w wyprawce?

Każda wyprawka przekazywana przez hodowców składa się z:

• Umowy kupna-sprzedaży,
• Metryki – jest to dokument upoważniający właściciela do wyrobienia rodowodu ZKwP / FCI. Wspomniany rodowód ZKwP można wyrobić w jednym z wybranych oddziałów Związku Kynologicznego w Polsce — ZKwP.
• Aktualnej dokumentacji, w tym książeczki zdrowia, w której odnotowane są dotychczas przeprowadzone szczepienia, odrobaczenia i termin kolejnej wizyty u lekarza weterynarii.
• Ponadto maluszki otrzymują wyposażenie na pierwsze tygodnie w nowym domu takie jak: miski dla psa, smycz, obrożę, psie zabawki, suplementy i karmę dla szczeniąt, którą szczenięta były żywione w hodowli.

Dlaczego książeczka zdrowia i metryka są tak ważne?

O tym, że dany pies jest rasowy, decyduje metryka psa. Tylko metryki psów pochodzących z hodowli zrzeszonych w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP) są honorowane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną – FCI. Podobnie rodowody wydawane przez ZKwP – one także są honorowane na całym świecie. ZKwP jest najstarszą organizacją kynologiczną w Polsce, powstałą w 1938r.

Jednym z podstawowych dokumentów, który powinniśmy otrzymać, jest bez wątpienia książeczka zdrowia psa. Tego rodzaju dokument winien być wydany z rąk hodowcy w chwili odbioru szczeniaka.

W książeczce zdrowia psa powinny być zawarte przede wszystkim:

• imię naszego pupila,
• dane właściciela i hodowcy,
• opis naszego czworonoga,
• szczepienia przeciw chorobom zakaźnym,
• zaświadczenie o szczepieniu przeciwko wściekliźnie, jeśli szczenię jest odbierane w wieku powyżej 3 miesiąca,
• informacje o odrobaczaniu psa.

W każdej książeczce zdrowia psa powinny również znajdować się wszystkie ewentualne porady ambulatoryjne oraz operacyjne.

Co Pani najbardziej ceni w pracy hodowcy? Co Panią w pracy hodowcy martwi, niepokoi? Jak przyszły właściciel psa może rozpoznać, czy hodowla jest dobra i godna zaufania? Co powinien sprawdzić?

Zasada „KOCHAM TO CO ROBIĘ”. Hodowla psów rasowych to bardzo wymagająca czasu praca, którą powinni zajmować się ludzie pełni pasji i miłości do zwierząt, niestety moje obawy budzi fakt coraz większej ilości pseudohodowli.

Stowarzyszenia te mają w statutowych celach wpisaną działalność związaną z hodowlą rasowych psów. Co to oznacza? Oznacza, że mogą wystawiać rodowody zwierzakom z hodowli zarejestrowanych w ich stowarzyszeniu, które zazwyczaj nie mają nic wspólnego z psami rasowymi. Większość stowarzyszeń nie ma żadnej kontroli nad hodowlami, nie sprawdzają warunków życia zwierząt, co za tym idzie pozwalają na istnienie legalnych pseudohodowli.

Jeśli chcesz kupić psa to zawsze sprawdź dokładnie hodowlę! Pamiętaj, że masz prawo wglądu do miejsca, w którym mieszka matka i maluchy, oraz informacji kim jest ojciec. Zawsze pytaj o badania, zarówno kliniczne jak i genetyczne. Poproś o dokumenty które to potwierdzą, zawsze masz prawo wglądu do tych informacji. Najlepiej odwiedzić hodowlę kilka razy, zanim weźmiesz zwierzaka. Koniecznie sprawdź opinie o danej hodowli w internecie, popytaj na grupach fb, spróbuj dotrzeć do kogoś, kto kupił psa z tego miejsca. Sprawdź również rodowód obojga rodziców. Jeśli cokolwiek wzbudzi podejrzenie, ZREZYGNUJ!

Pani Agnieszko dziękujemy za wyczerpującą, rzeczową i merytoryczną odpowiedź na pytania. Myślę, że pomogą one osobom planującym zakup szczeniaka w wyborze dobrej hodowli. Życzymy Pani dużo satysfakcji z pracy, zdrowych szczeniaków i odpowiedzialnych, kochających i dbających o dobro, zdrowie psów – tak jak Pani – przyszłych nabywców. Powodzenia!

Rozmawiała: Magdalena Pabis