Golden Retriever

certyfikowany Zoopsycholog, Behawiorysta i Trener psów, absolwent Polskiej Akademii Zoopsychologii i Animaloterapii w Krakowie, instruktor i sędzia Hoopers Polska, instruktor Rally-O

Tomasz Pabis

Niezwykle energiczne psy, które mają zawsze chęć do zabawy. Przy tym kochają dzieci, co sprawia, że są idealnymi psami rodzinnymi. Czy rzeczywiście taki jest Golden Retriever? Sprawdźmy bo warto poznać je bliżej.

Historia

Początki Golden Retrieverów sięgają lat 60 XIX wieku. Zdecydowana większość ras, ma w swojej historii osobę, która w większym stopniu niż inne zasłużyła się w stworzeniu rasy. Golden Retrievery nie są tu wyjątkiem. Osobą, która najbardziej zasłużyła się rozwojowi tej rasy był szkocki biznesmen i polityk – Sir Dudley Marjoribanks. Postanowił on stworzyć najlepszą – według niego – rasę Retrieverów ze wszystkich. Zakupił on niedaleko Brighton psa rasy Flat Coated Retriever. Pies ten nosił imię Noun, co w języku angielskim oznacza rzeczownik lub po prostu imię. Co ciekawe, był on koloru złotego, choć była to rzadkość w tamtych czasach.

W XIX wieku Flat Coated Retrievery wykorzystywane były do polowań, a uważano wtedy, że najlepszymi psami myśliwskimi są te w kolorze czarnym. Te w innych kolorach usuwano z miotu, więc możemy uznać, że Noun miał wiele szczęścia, że przeżył. Noun został skojarzony z suką o imieniu Belle, rasy Tweed Water Spaniel. Jest to rasa dzisiaj już całkowicie wymarła, jednak miała ona duży wpływ na powstanie Golden Retrieverów i Curly Coated Retrieverów. Psy tych ras są więc potomkami Tweed Water Spanielów. Połączenie Nouna i Belle miało na celu nadanie potomstwu cech świetnych psów myśliwskich zarówno na lądzie jak i w wodzie.

Noun i Belle mieli cztery złote szczeniaki o imionach: Ada, Cowslip i Crocus i Primrose. Te oraz pozostałe psy z rodziny Noun i Belle były kojarzone blisko ze sobą w celu zachowania unikalnych cech. Dodatkowo krzyżowane były z Seterami Irlandzkimi i Labradorami. Pochodzące z tych krzyżówek psy charakteryzowały się różnymi odcieniami koloru złotego.

Początkowo potomkowie Noun i Belle nazywane były Flat Coated Retriever Golden. Uważano, że są odmiana Flat Coated Retrieverów, mają jedynie inne umaszczenie. Zmieniło się to dopiero w 1913 roku, gdy uznano je jako odrębną rasę. Nadano im nazwę Golden Retriever.

Należy jeszcze wymienić jedną osobę, która odegrała znaczną rolę w historii Golden Retrieverów. Była to Winifred Charlesworth, która opracowała pierwszy wzorzec rasy, który w prawie niezmienionej formie obowiązuje do dzisiaj.

Wzorzec rasy

Golden Retriever to pies myśliwski należący do 8 Grupy FCI. Jest potulny, bardzo inteligentny, łagodny, pewny siebie i posiada naturalną zdolność do pracy.

Jego wysokość w kłębie wynosi 56 do 61 cm dla psów i 51 do 56 cm dla suk. Ważą odpowiednio: pies 29–34 kg, a suka 24–29 kg.

W zasadzie znamy trzy odmiany Golden Retrieverów: odmianę Angielską, Amerykańską i Kanadyjską. Mają podobny temperament, a różnice sprowadzają się do niewielkich zmian w wyglądzie. Najmniejsze w tej rodzinie są Golden Retrievery pochodzące z Anglii. Odmiany Amerykańska i Kanadyjska mają ten sam wzrost, jednak ta pierwsza jest mniej muskularna i smuklejsza.

Włos Goldenów jest gładki lub falisty z dobrymi „piórami” i z gęstym, wodoodpornym podszerstkiem.

Kanadyjskie Golden Retrievery mają nieco krótszą sierść niż ich odpowiedniki z Anglii i USA. Najbardziej rygorystyczne kryteria, jeśli chodzi o umaszczenie, występuje w American Kennel Club. W zasadzie dopuszcza on jedynie trzy wersje kolorystyczne: jasnozłoty (w tym kremowy), złoty i ciemnozłoty (ale nie czerwony).

Kanadyjskie i Angielskie organizacje kynologiczne akceptują więcej odcieni kolorystycznych. Polskie ZKwP uznaje dowolny odcień złotego lub kremowego, nie dopuszcza jednak barwy czerwonej ani mahoniowej. Dopuszcza przy tym małe białe znaczenie na przedpiersiu.

Jako ciekawostkę, musimy nadmienić, że spektrum kolorystyczne Golden Retrieverów jest bardzo szerokie i obejmuje kolory od zupełnie białych, mahoń, ciemnobrązowy, czerwony a nawet czarny. We wzorcu rasy dopuszczalne są jednak tylko odcienie, które podaliśmy powyżej, akceptowane przez poszczególne organizacje kynologiczne.

Golden Retrievery są psami o harmonijnym, zrównoważonym wyglądzie. Są aktywne, mocne zwarte, krzepkie o łagodnym wyrazie.

Ich niewątpliwą ozdobą jest osadzony i noszony równo na linii grzbietu ogon, który sięga stawu skokowego. Nie powinien on zawijać się na końcu.

Wadą dyskwalifikującą jest agresja lub nadmierna lękliwość, oraz wszelkie zaburzenia charakteru.

Charakter

Golden Retrievery są psami wesołymi, łagodnymi i bardzo inteligentnymi. Ze względu na swój charakter wybierane są bardzo często jako towarzyszące psy rodzinne. Trzeba jednak również pamiętać, że zostały one stworzone w poszukiwaniu idealnego psa myśliwskiego, dlatego mogą mieć większą lub mniejszą potrzebę polowania. Czasem mogą dać jej ujście goniąc kota lub wiewiórkę co może być irytujące dla niczego niespodziewającego się opiekuna. Potrzebę polowania można i warto ukierunkować na sporty typu nosework lub mantrailing.

Goldeny są psami, które uwielbiają spędzać czas ze swoim stadem, czyli w zdecydowanej większości sytuacji z ludźmi tworzącymi rodzinę. Będą więc zaczepiać swoich opiekunów, aby wymusić zabawę i wspólne spędzanie czasu. Nawet jeśli Golden Retriever mieszka w domu z dużą działką, trzeba pamiętać, że ma potrzebę eksploracji terenu, którą należy i warto zaspokoić wspólnymi spacerami.

Są to psy bardzo radosne, i nawet dorosłe Golden Retrievery czasem zachowują się jak młode szczeniaczki. Poważnieją nieco po osiągnięciu trzeciego roku życia, jednak zawsze pozostaje w nich łatwo zauważalny łobuziak. Aby nie dać wejść sobie na głowę, warto zadbać o socjalizację od najmłodszych lat życia Goldena. Prawidłowo przeprowadzona socjalizacja polega na umożliwieniu psu kontaktu z różnymi sytuacjami, dźwiękami, ludźmi i doświadczeniami. Jest bardzo ważna w kształtowaniu charakteru Golden Retrievera. Często kłopoty wychowawcze, które Golden Retriever sprawia w dorosłym życiu są wynikiem niewłaściwie przeprowadzonej lub braku socjalizacji w wieku szczenięcym.

Golden Retrievery to psy, które uwielbiają wodę. Warto to wykorzystać wymyślając zabawy, które dadzą mu możliwość popływania (np. aport z wody). Uwielbiają też zabawki lub mocne patyki, które z upodobaniem trzymają w swoich pyskach.

Główne problemy, które mogą sprawiać to zazwyczaj ciągnięcie na smyczy, ewentualnie skakanie na gości lub na opiekuna w celu przywitania się.

Golden Retrievery nie należą do psów hałaśliwych. Szczekają w zasadzie tylko kiedy muszą. Zazwyczaj jest to sytuacja, w której Golden poczuje się zagrożony. Częściej jednak powita nieznajomego radosnym merdaniem ogona i zaprosi go do wspólnej zabawy. Z tego powodu nie poleca się ich jako psów stróżujących.

Goldeny są psami bardzo inteligentnymi i bardzo łatwymi w szkoleniu. Oprócz wymienionej wyżej nauki noseworku czy tropienia, można ćwiczyć z nimi psie sporty takie jak agility. Warto też od najmłodszych lat prowadzić z nimi naukę komend. To właśnie poprzez naukę i szkolenie można wydobyć z Goldena cały jego potencjał.

Zdrowie

Golden Retrievery to zazwyczaj bardzo zdrowe psy. Żyją one przeciętnie 10 do 12 lat. Warto jednak, aby co pewien czas przeprowadzać podstawowe badania kliniczne, aby ewentualne choroby wykryć we wczesnym stadium. Na pewne schorzenia jest on bardziej podatny niż na inne, dlatego należy być wyczulonym na wczesne ich objawy. Są to:

• Nowotwory
• Choroby stawów
• Zaćma
• Choroby sercowo naczyniowe i oddechowe
• Problemy skórne

Nowotwory

Na skutek krzyżówek genetycznych, które miały na celu stworzenie psów o tych cechach, nowotwory są jednym z najczęstszych schorzeń dotykających Golden Retrievery. Szacuje się, że są one przyczyną śmierci 60% spośród psów tej rasy. Do najczęściej występujących nowotworów wśród Golden Retrieverów należą chłoniaki, naczyniak krwionośny, kostniakomięsak i guzy komórek tucznych. Po zauważeniu objawów towarzyszących tym nowotworom należy jak najszybciej skonsultować się z zaufanym weterynarzem w celu podjęcia skutecznej terapii.

Choroby stawów

Główną chorobą dotykającą stawy Golden Retrieverów jest dysplazja stawów biodrowych. Jest to choroba genetyczna, która polega na tym, że kość udowa nie przylega dokładnie do stawu biodrowego. Powoduje to często ból lub kulawiznę jednej lub obu łap tylnych. W calu potwierdzenia dysplazji wykonuje się prześwietlenie rentgenowskie. Weterynarz w łagodnych przypadkach dysplazji zaleci prawdopodobnie leki przeciwzapalne, jednak w bardziej zaawansowanych konieczne może się okazać leczenie operacyjne.

Zaćma

Jest to degeneracyjna choroba oczu, która prowadzi do zmętnienia soczewki. Najczęściej jest wrodzona i w najbardziej zaawansowanym stadium może prowadzić do całkowitej ślepoty. Może się ona rozwinąć w każdym wieku, choć najczęściej dotyka osobniki starsze. Leczenie jej podobnie jak u ludzi polega na jej usunięciu w drodze zabiegu chirurgicznego.

Choroby sercowo naczyniowe i oddechowe

Choroby serca, płuc i krążenia dotykają najczęściej większe rasy. Dotykają one w związku z tym również Golden Retrievery. Do najczęściej występujących schorzeń tego typu należą: zwyrodnienie zastawek, kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM), kardiomiopatia przerostowa (HCM), zaburzenie rytmu serca oraz inne wrodzone wady serca. Bardzo istotna jest profilaktyka i wczesne wykrycie, gdyż w wielu przypadkach Goldeny szybko wracają do zdrowia po korygującym zabiegu chirurgicznym i prowadzą pełne, szczęśliwe i zdrowe życie.

Problemy skórne

Golden Retrievery mają gęsty podszerstek pokryty dłuższą sierścią zewnętrzną. Jest to bardzo dobre środowisko do rozwoju szkodliwych bakterii, kleszczy, roztoczy i innych pasożytów. Dlatego tak ważne jest dbanie o czystość ich sierści. Należy pamiętać o regularnych kąpielach i zabiegach pielęgnacyjnych. Inną formą ich problemów skórnych mogą być ziarniaki, czyli guzki nienowotworowe, torbiele i tłuszczaki. W przypadku ich wykrycia, weterynarz powinien podjąć decyzję o najlepszym sposobie ich leczenia.

Opieka i pielęgnacja

Golden Retrievery mają gęstą wodoodporną sierść z gęstym podszerstkiem. I to właśnie ta sierść będzie wymagała najwięcej zabiegów pielęgnacyjnych. Golden Retrievery gubią ją przez cały rok, a najczęściej w okresie wiosennym i w jesieni linieją i zrzucają ją bardzo intensywnie. W tym okresie wymagane jest codzienne jej szczotkowanie tak, aby pomóc psu usunąć martwy podszerstek. Ten zabieg jest bardzo istotny ze względu na możliwość rozwijania się w nim pasożytów i bakterii. Poza okresem intensywnego zrzucania sierści wystarczy jego cotygodniowe szczotkowanie.

Ważne jest też, aby wiedzieć, jak dbać o zęby psa. Warto od szczeniaka przyzwyczaić go do regularnego szczotkowania, aby pozbyć się kamienia nazębnego i ewentualnych bakterii. Należy też kontrolować jego pazury. Jeśli Golden często spaceruje i biega po twardej nawierzchni, możliwe, że sam będzie je ścierał. W przeciwnym przypadku należy je regularnie przycinać.

Ważnym zabiegiem jest też regularne kontrolowanie i czyszczenie uszu. Zagięte uszy Golden Retrievera tworzą środowisko, w którym łatwo mogą zbierać się bakterie i brud. Warto więc kontrolować je regularnie, szczególnie gdy Golden zmoczy je w wodzie. Należy wtedy je osuszyć.

Żywienie

Golden Retrievery nie są zbyt wybredne w stosunku do jedzenia. Uwielbiają jeść, dlatego trzeba dokładnie kontrolować ilość podawanego im jedzenia i regularnie sprawdzać ich wagę. Świetnie tolerują zarówno żywienie dietą BARF jak i suchą czy mokrą karmę. Pamiętajcie jednak, że mokra karma oblepia zęby i trzeba wtedy szczególną uwagę zwrócić na ich czyszczenie. Radzimy podzielić ich posiłki na dwie lub trzy mniejsze porcje zamiast karmić jedną większą. Pomoże to zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepożądanych schorzeń takich jak skręt żołądka. Bardzo ważne jest również, aby Golden Retriever miał stały i nieograniczony dostęp do czystej wody.

Zalecamy również stale kontrolować wagę Goldena. Można do tego wykorzystać zwykłą wagę oraz przeprowadzić badanie polegające na kontroli czy podczas przesuwania palców po jego bokach wyczuwalne są żebra. Powinny być one wyczuwalne bez potrzeby zbytniego naciskania.

Interakcja z dziećmi i zwierzętami domowymi

Goldeny są bardzo przyjazne w stosunku do dzieci. Nie przejmują się one zbytnio zamieszaniem i hałasem wywoływanym przez dzieci. Czują się wtedy w swoim żywiole. Trzeba jednak pamiętać, że są to stosunkowo duże psy, więc w wirze zabawy mogą niechcący zrobić dziecku krzywdę przewracając je lub szturchając. Zdarzają się również pogryzienia przez te psy. Zachęcamy też do tego, aby uczyć dzieci od najmłodszych lat jak postępować z psami i czego nie powinny robić. Dzieci muszą wiedzieć, aby nie podchodzić do psa, gdy śpi lub spożywa posiłek. Mniejsze dzieci powinny też bawić się z psem pod okiem rodzica lub opiekuna. Trzeba też pamiętać, że również wśród tej rasy mogą trafić się osobniki agresywne. Szczególnie, gdy w młodości nie przeszły odpowiedniej socjalizacji.

Odpowiednio socjalizowane i szkolone Golden Retrievery potrafią również dobrze dogadywać się ze zwierzętami domowymi. Przy odpowiedniej socjalizacji dogadają się one z kotami, królikami czy innymi zwierzętami. Tak jak w przypadku dzieci, zabawy Goldena z innymi zwierzakami również należy nadzorować, żeby przebiegały bezpiecznie.