Dlaczego pies kładzie się widok innego psa na spacerze?
Czy pies kładąc się na widok innego psa na spacerze boi się, chce uniknąć kontaktu, grozi czy może dąży do interakcji i pragnie spotkania z drugim psem? Jeśli nurtują Was te pytania i zastanawiacie się, dlaczego Wasz pies kładzie się na widok innego psa na spacerze zapraszam do lektury.
Co najczęściej widzi człowiek w sytuacji, gdy pies kładzie się na widok innego psa?
Wielu z nas psich opiekunów na co dzień doświadcza sytuacji, w której pies kładzie się na widok innego psa. Zachowuje się tak nasz pies bądź inny pies spotkany na spacerze. Niektórzy opiekunowie widzący naszego psa, który przywiera do ziemi i nie chce się ruszyć nadciągają z „pomocą” czyli podejściem frontalnym i przywitaniem. Nie jest to dobra strategia dla psów, naraża je na stres, ryzyko konfliktu, niepotrzebne emocje i nieporozumienia między opiekunami. Niestety w psim świecie jest wiele sygnałów komunikacyjnych i zachowań, które nie są łatwe do zinterpretowania i bardzo często ich znaczenie jest niejednoznaczne i mylone.
Co może pomóc nam w interpretacji psiego zachowania?
Najważniejsze jest poznanie psiego języka komunikacji podczas psich interakcji, sygnałów grożących, prawidłowego witania się psów na spacerze. Podchodzenie frontalne psów jest sygnałem grożącym i często poprzedza atak. Psy potrzebują czasu na zebranie sygnałów wysyłanych przez drugiego psa, długiej linki, aby same mogły prawidłowo komunikować, zachowania niezbędnego dystansu, który jest zależny od psa, jego charakteru, socjalizacji, potrzeb i nabytych doświadczeń w zakresie komunikacji z innymi psami. Prawidłowo komunikujący się pies po zebraniu sygnałów (mowa ciała) oraz sygnałów zapachowych podejdzie do drugiego psa „po łuku”. W naturalnym psim świecie nie wszystkie interakcje kończą się spotkaniem. Psy często po zabraniu niezbędnych informacji rezygnują z bezpośredniego kontaktu.
Pomocą w interpretacji psiego zachowania jakim jest kładzenie się psa na widok innego na spacerze jest obserwacja. Obserwacja psa i sytuacji przed położeniem się naszego psa na ziemi oraz jego zachowania w trakcie i po położeniu. Zwróćcie uwagę czy pies kładzie się za każdym razem, gdy widzi innego psa czy może tylko w „typowych” miejscach, niektórych sytuacjach? Może przylega do ziemi, gdy napotyka w oddali psa, którego nie zna? Jak zachowuje się przed położeniem? Co dzieje się w otoczeniu psa? Jak wygląda przestrzeń i teren, na którym się znajdujecie? Gdy pies już przywarł do ziemi na widok innego psa jakie sygnały jego ciała możemy zaobserwować: napięcie ciała, ułożenia uszu, ogona, pyska? Obserwacja i wyciągnięte z niej wnioski będą pomocne w zrozumieniu i interpretacji psiego zachowania.
Dlaczego pies kładzie się na widok innego psa?
Niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi, dlaczego pies kładzie się na widok innego psa. Przyczyn tego zachowania może być naprawdę wiele.
Niepewność, lęk, obawa, stres
Częstą przyczyną kładzenia się psa na widok innego, zbliżającego się psa jest lęk i obawa. Lęk wynika najczęściej z braku lub nieprawidłowej socjalizacji, złych doświadczeń z przeszłości, braku umiejętności w komunikacji. Niepewny siebie pies potrzebuje czasu, aby zebrać informacje o zbliżającym się psie. Położenie się psa może być tutaj prośbą o dystans i zatrzymanie. Psy często w tej sytuacji próbują też „przeciąć” drogę opiekunowi w celu uniknięcia niechcianej interakcji. Pies w sytuacji stresowej może również wykorzystać jedną ze strategii radzenia sobie ze stresem – flirt lub zastygnięcie. Obniżenie pozycji ciała może być rodzajem flirtu i pokazania nadchodzącemu psu, że jest on niegroźny, uległy, niepewny. Zastygnięcie jest natomiast znieruchomieniem psa, w bardzo trudnej, stresującej dla niego sytuacji. Obserwując psa możemy zauważyć stresowe napięcie ciała, wpatrywanie się, czasem oblizywanie, lękowe „podkulenie”.
„Zakotwiczenie”
Przyczyną, dlaczego pies kładzie się na widok innego psa może być „zakotwiczenie”. Pies w dużych emocjach dąży do interakcji z innym psem. Przywarcie do ziemi jest swoistym przeniesieniem ciężkości i próbą wymuszenia na opiekunie zatrzymania i pozwolenia na interakcję z innym psem. W tej sytuacji psie ciało nie jest tak napięte jak w sytuacji stresowej, raczej zauważymy zaciekawienie, ekscytację (ruch ogona), zainteresowanie, pozytywne sygnały komunikacyjne, otwarty pysk. Nasz pies nie został nauczony, że nie każde psie spotkanie musi być zakończone bezpośrednim spotkaniem. Może też mieć ogromną, niezrealizowaną potrzebę kontaktów wewnątrzgatunkowych.
„Odcięcie”
Położenie się psa na ziemi może też być „odcięciem”, demonstracją siły, grożeniem. Zauważymy napięcie ciała, bardzo intensywne wpatrywanie się w psa naprzeciwko oraz sygnały stresu. W tej sytuacji po przywarciu psa do ziemi, jeśli nie zabierzemy psa może nastąpić nagły wyskok a nawet atak. Odcięcie może sugerować, ale nie musi, złe zamiary leżącego psa. Może być to też potrzebą „przesunięcia” zbliżającego się psa, demonstracji siły i wyznaczenia przestrzeni.
Zachowania łowieckie
Położenie się psa na widok innego psa może wynikać również z zachowań wynikających z łańcucha łowieckiego. Łańcuch łowiecki to naturalne, instynktowne zachowania obejmujące: namierzanie, wpatrywanie, gonienie, chwytanie, rozszarpanie, konsumpcję. Zachowania te występowały u wolno żyjących zwierząt: wilków, psowatych, a jego elementy przetrwały u psów. W procesie udomowienia i hodowli wiele z ogniw łańcucha łowieckiego wygasło, niektóre z ras prezentują jednak ich pełen zakres.
Jak reagować, gdy nasz pies kładzie się na widok innego psa?
Nasza reakcja musi być adekwatna do przyczyny i sytuacji. Nie szarpmy smyczą, nie przesuwajmy psa na siłę, dajmy mu czas na zabranie informacji i komunikację. Jeśli jednak grozi naszemu psu niebezpieczeństwo musimy pomóc w odejściu. Jeśli kładzenia się naszego psa jest wynikiem stresu, obawy, lęku starajmy się nie dopuszczać do sytuacji, gdy nasz pies jest zmuszony położyć się na ziemi. W momencie, gdy nasz pies już leży uczenie go prawidłowych zachowań jest już niemożliwe. Jeśli na spacerze widzimy w oddali zbliżającego się psa starajmy się jak najszybciej oddalić się na dystans – o ile jest to oczywiście możliwe. Wykorzystajmy poruszanie po łuku oraz wspierajmy psa. W sytuacji awaryjnej możemy przekierować uwagę psa na smakołyk, zabawkę. Pamiętajmy jednak, że przekierowanie nie uczy prawidłowych zachowań ani nie „leczy lęku” u naszego psa. Jeśli dojdzie do niechcianej interakcji, pies z naprzeciwka bądź jego opiekun dąży do interakcji z naszym psem stanowczo poprosimy o przywołanie psa. Stańmy przed naszym przyjacielem w pozycji frontalnej do nadchodzącego psa i udzielmy mu wsparcia.
Natomiast, gdy nasz pies zbytnio dąży do spotkania ze zbliżającym się psem, nie radzi sobie z ekscytacją i emocjami musimy rozpocząć trening rezygnacji, naukę psich kompetencji społecznych. Pomocne w tej sytuacji będą spacery równoległe pod kontrolą trenera, behawiorysty, które pomoże nam i naszemu psu w nauce prawidłowych psich interakcji i komunikacji.
Czy możemy „oduczyć psa” kładzenia się na widok innego psa?
Z pewnością spacer z psem, który kładzie się na widok każdego zbliżającego się psa może być trudny i frustrujący. Musimy zdać sobie jednak sprawę, że zachowanie to jest naturalne i ma swoje przyczyny. Możemy pomóc psu w radzeniu sobie z emocjami tymi pozytywnymi i negatywnymi, udzielać mu pomocy, wsparcia, zrozumienia. Jeśli tego potrzebuje dać mu czas na zabranie informacji i komunikatów. Warto wyposażyć naszego psiego przyjaciela w pomocne narzędzia, strategie i uczyć go prawidłowej komunikacji oraz psich interakcji.
Powodzenia!
