Agility – psiejski sport
Agility to słowo, które nierozłącznie kojarzy się ze sportami ruchowymi dla psów. Rzeczywiście Agility w języku angielskim oznacza zwinność dlatego tej zwinności oraz posłuszeństwa oczekuje się od biorącego w niej udział psa. Dowiedzmy się dzisiaj więcej o tym sporcie dla psów.
Co to jest Agility?
Dyscyplina ta jest sportem dla psów, w którym przewodnik prowadzi swojego psa przez wcześniej ustalony tor przeszkód w określonym czasie zaliczając poszczególne strefy. O tym dlaczego warto szkolić psa pisaliśmy już wcześniej. Pies pokonuje przeszkody w odpowiedniej kolejności. Przed zawodami nie zna on tej kolejności, dlatego istotna jest tutaj rola przewodnika, który musi naprowadzać psa na odpowiednie przeszkody. Tory do Agility zazwyczaj mają od 14 do 20 takich przeszkód. Należą do nich: huśtawki, rękawy czyli tunele, stacjonaty (tzw. hopki), opony (koła), palisady (ściany), kładki, slalomy oraz skoki w dal. W tej dyscyplinie sportu mogą brać udział wszystkie rasy, w tym rasy mieszane. Ze względu na różnorodność ras oraz wielkości zwierząt, konkurencje odbywają się w trzech kategoriach wzrostowych, czterech klasach trudności oraz w tzw. klasie Open, gdzie brać mogą udział wszystkie psy.
Historia Agility
Korzenie tej dyscypliny sięgają 1978 roku i połączone są ze słynnym Crufts Dog Show czyli legendarną już wystawą psów w Wielkiej Brytanii. Członek Komisji Pokazów, John Varley otrzymał zadanie stworzenia wydarzenia, które mogłoby zapewnić rozrywkę publiczności w przerwach między pokazami. Inspiracją dla tej dyscypliny były sporty jeździeckie, głównie skoki przez przeszkody. John Varley miał w nich duże doświadczenie, dlatego we współpracy z Peterem Meanwellem, który był doświadczonym trenerem psów, stworzyli pierwszy pokaz zwinności psów, który był transmitowany w belgijskiej telewizji. Fragment pokazu możecie zobaczyć pod poniższym linkiem:
Pierwszy pokaz odniósł sukces, dlatego w kolejnym roku ponownie powrócił na Crufts, a w 1980 r. The Kennel Club (oficjalny klub kynologiczny w Wielkiej Brytanii) oficjalnie uznał Agility za dyscyplinę sportową. Od czasu pokazu w Crufts Dog Show, stało się ono bardzo popularne, dlatego wciąż kolejne kraje organizują pokazy cieszące miłośników psów.
Agility w Polsce
W Polsce Agility wystartowało dopiero w latach 90-tych. Pierwszy tor tej dyscypliny w Polsce powstał w lipcu a w maju następnego roku odbyły się pierwsze polskie zawody. W 1993 roku ZKwP zatwierdził regulamin tej dyscypliny podczas Międzynarodowej Wystawy Psów Rasowych w Warszawie. Od 1997 roku w Polsce istnieje Puchar Polski Agility, a Mistrzostwa Polski rozgrywa się od 1995 roku. Podczas różnych imprez i na wystawach psów możecie zobaczyć rozmaite pokazy tej dyscypliny, co przyczynia się do coraz większej popularyzacji tego sportu.
ZKwP ustalił następujące sześć kategorii wzrostu dla psów biorących udział w Agility:
Extra Small („XS”) dla psów poniżej 28 cm wysokości w kłębie
Small („S”) dla psów od 28 cm i poniżej 35 cm wysokości w kłębie
Medium („M”) dla psów od 35 cm i poniżej 43 cm wysokości w kłębie
Mini Large („ML”) dla psów od 43 cm i poniżej 50 cm wysokości w kłębie
Large („L”) dla psów od 50 cm wysokości w kłębie
Dla każdej z tych kategorii psów ustalono w regulaminie inne wymiary przeszkód.
Klasy Agility
Agility podzielone jest na 6 podstawowych klas (4 klasy główne i 2 dodatkowe).
A0 – jest to klasa nieoficjalna przeznaczona dla psów początkujących. Utworzona ona została w celu oswojenia z torem początkujących psów i przewodników. Nie ma w niej takich przeszkód jak koło, slalom, tunel, huśtawka a wiele przeszkód ma mniejsze rozmiary.
A1 – jest to klasa początkowa przeznaczona dla psów, które nie posiadają jeszcze certyfikatu Agility. W klasie tej można startować od samego początku omijając klasę A0.
A2 – jest to klasa dla psów z certyfikatem Agility. Znajdziemy tu psy zaawansowane lub średniozaawansowane. Zawodnik ma prawo przejścia do klasy A2, jeśli trzykrotnie, u co najmniej dwóch różnych sędziów, wykazał się bezbłędnym biegiem w klasie A1.
A3 – jest to klasa przeznaczona dla profesjonalistów i psów z dużym doświadczeniem. Zawodnik ma prawo przejścia do klasy A3, jeśli trzykrotnie, u co najmniej dwóch różnych sędziów, wykazał się bezbłędnym biegiem w klasie A2, zajmując jedno z trzech pierwszych miejsc.
Klasa Open – jest to dodatkowa klasa, przeznaczona dla wszystkich psów.
Klasa weteranów – jest to klasa dodatkowa przeznaczona dla psów powyżej 8 lat. Nie ma w niej m.in. huśtawki, a ponadto wysokość przeszkód jest taka sama jak w A0.
Rodzaje przeszkód w Agility
Stacjonata
Stacjonata podwójna
Mur (wiadukt)
Koło z ramą
Koło bez ramy
Skok w dal
Kładka
Huśtawka
Palisada
Tunel miękki
Tunel sztywny
Slalom
Kto może wziąć udział w Agility
Ponieważ dyscyplinę tą organizuje ZKwP, zawodnicy Agility startujący w Polsce muszą być jego członkami, oraz mieć opłaconą składkę członkowską za bieżący rok. W przypadku gdy zawodnik nie jest właścicielem psa, właściciel także musi być członkiem ZKwP i mieć opłaconą składkę członkowską. Każdy zawodnik musi posiadać Książeczką Pracy Agility (KPA), którą musi wykupić przed pierwszym startem w macierzystym oddziale ZKwP. Książeczka Pracy musi zawierać uzupełnione dane psa, przewodnika oraz właściciela. Jeśli przewodnikiem psa jest osoba poniżej 16 roku życia, opłaconą składkę członkowską musi mieć zarówno prawny opiekun przewodnika jak i właściciel psa.
Zalety Agility
Zdecydowanie jest to sport posiadający wiele zalet takich jak wzmacnianie więzi między przewodnikiem a psem, naukę lepszej koordynacji ruchu psa czy jego koncentracji. Daje on również możliwość zaspokojenia potrzeby ruchu psa (szczególnie rasom, które mają taką potrzebę w charakterze). Ma jednak również kilka wad. Do najpoważniejszej należy to, że jest to sport kontuzjogenny. Urazy psów się zdarzają i pomimo że są one bardzo rzadkie, to jednak należy wziąć to pod uwagę.
